موهایم را بلند کرده ام

تمام واژه هایم را شعر کرده ام

لبخندهایم را کنار گذاشته ام

بوسه هایم را پس انداز کرده ام

می دانی؟

انتظار اصلا حس قشنگی نیست

دلخوشی این روزهای من

شعرهای توست

وقتی عاشقانه می نویسی

باید باور کنم

در این روزهای بی کسی

در این روزهای سردو تاریک

هنوز عشق هست

هنوز می توان به واژه ها دل بست

می توان لبخند زد

می توان مهربان بود

من به معجزه ی دستانت

ایمان دارم

 گاهی دنیا

چقدر کوچک می شود

کوچک به قدر آغوشت

و بزرگ

به قدر داغی لبهایت

به وقت بوسیدن