دلخوشی

دلم به عصرهای چهارشنبه خوش بود

و به فنجان های قهوه

و به سرنوشت من

که ته فنجان های خالی

رقم می خورد

دلم به آمدنت خوش بود

به لبخندهایت

به رویای آمدنت

دلم خوش بود به آمدن و ماندن و نرفتنت

دلم به زندگی خوش بود

به لحظه های شادمانه ام با تو

به قدم زدنهای مکرر و ناتمام

به جاده ها که نفس می کشید زیر پاهای ما

....

دلم این روزها

یک دلخوشی ساده می خواهد

برای عصرهای چهارشنبه ای که

غریبانه می گذرد