واژه وازه

در واژه های من زندگی می کنی

اما

سکوتت

چه طعم تلخی دارد

بهار از راه می رسد

تو پاییز منی

من زمستان تو

تا بهار راهی نیست

وقتی جاده صدایت می زند

جاده که صدایت بزند تن می دهی به سفرو دل می زنی به جاده

می روی، آن قدر می روی تا غصه هایت بر باد بروند

و بغضت سر باز کند

می روی تا بودنش را از یاد ببری

آن قدر می روی تا خاطره هایت فراموشش کنند

بغض هایت سر باز کنند

وتو بمانی با آهی از سر حسرت

وقتی

جاده صدایت می زند...

پ.ن:  سیاهکل - دیلمان

دریا

جهان آغوشت

بوسه ی اب

آب

بوسه می زند

بر پایم

کاش کمی حسودی ات می شد

بهار درباد

تعبیر خوابهایم

در می زنند...

باران می بارد ...

کسی می آید ...

کاش خواب هایم کمی تعبیر می شد

به خوابم هم دیگر نمی آیی

عطر بوسه